Goed beschouwd vindt de huidige paardensportvereniging De Hanzeruiters haar oorsprong in idealisme. In september 1968 namen de heren Siemensma, Posthumus, Lycklama a Nijeholt, Witteveen en mw. C. Steggerda- Stoop het initiatief tot de oprichting van een ponyclub. Dit met het doel het paardrijden bereikbaar te maken voor alle lagen van de bevolking. Waarschijnlijk kenden de initiatiefnemers elkaar van een paardencommissie waarvan een aantal malen in de notulenboeken wordt gerept. Om hun doel te bereiken schafte de club zelf pony’s aan. Er werd een deal gesloten met de ijsbaancommissie en de gemeente Bolsward en zo werd het ijsbaanterrein ’s winters gebruikt voor snelle rondjes op smalle ijzers, ’s zomers voor nette slangenvoltes, keertwendingen en enkele passen achterwaarts. Let wel, instructeur Agricola had al snel elke week veertig talentjes in zijn lessen. De stalling voor de clubpony’s, drie Welshjes en een Shetlander, was ’s winters vaak een probleem. Zo besloot men – bijna ten einde raad – een keer een voormalige varkensmesterij om te bouwen tot ponystalling. Het haalde zelfs het Bolswards Nieuwsblad, destijds De Jong’s Krante.
Van een echt goed huwelijk met de ijsbaancommissie was geen sprake. Men steggelde over vernielingen, stroom of gebruik van de opslagruimte. Het bestuur van de ponyclub, overigens opgericht als De Hoefslag, zocht al snel naar een andere locatie maar dat bleek lastig. Achter de Broerekerk is nog een seizoen gereden, Het Oordje is in beeld geweest, maar ze stuitten alle op bezwaren.
In 1975 wordt de naam veranderd in Hanzeruiters. Het clubtenue bestond uit een gele sweater en beige rijbroek. Vijf jaar later wordt dat gewijzigd in het huidige tenue, een zwart jasje en witte broek. Dat wedstrijdtenue was nodig omdat de club zich had aangesloten bij de toenmalige Federatie zodat de leden aan wedstrijden konden deelnemen. Zelf organiseerde het bestuur ook streekwedstrijden. Eerst op de ijsbaan, maar in de jaren tachtig op diverse weilanden achter de Boudewijnflat, de huidige Hanzehoeve. De streekwedstrijd met enkele tientallen deelnemers groeide uit tot het hedendaagse Heamielconcours, verdeeld over drie dagen met duizend tot vijftienhonderd starts van combinaties uit Noord-Nederland.
Leden werden ambitieuzer. Men wilde niet alleen ’s zomers rijden, maar ook lessen volgen in de winter. In 1975 begon men met winterlessen in de gezellige Sneker manege, vier jaar later had de familie Maurix een manege gebouwd en dat werd tot de dag van vandaag het vaste honk voor de wintermaanden. De Hanzeruiters had in de die jaren ook een stevige traditie opgebouwd als het op het organiseren van onderlinge wedstrijden aankwam. In sommige jaren stonden er wel vier op papier, vaak samen met clubs als de De Team, de Halsbânruters of Lyts Begjin. Naarmate er elders meer binnenwedstrijden en concoursen werden georganiseerd, nam de belangstelling bij de eigen leden voor deze activiteit af.
Tradities
Een strandrit is ook al zo’n stevig gewortelde traditie binnen de club. In 1980 gaat men voor het eerst naar Callantsoog. Kennelijk in de haast, want het gasstel wordt in Bolsward gelaten, zodat men in Callantsoog een vierpitter van een depothouder moet lenen. Andere activiteiten zijn een Elfstedentocht te paard, bosritten, maar ook diverse ponykampen naar Roden of Gaasterland en een Wûnseradieltocht. Kampioenen heeft de club zeker voortgebracht. Namen als Rob en Juliën Beersma, Johnny en Elly Maurix, Ronald Velzen en Martine Hijlkema komen in dat verband regelmatig voor in de Hanzehistorie.
De locatie was al die jaren regelmatig onderwerp van gesprek binnen de club. Na de ijsbaan belandde men aan de Boudewijnstraat waar met veel enthousiasme en inzet van leden een eigen kantine werd gebouwd. De tweedehands bouwkeet, aangeschaft voor 4200 gulden kreeg de naam De Oxer. Het toegangshek dat nog altijd dienst doet, werd ontworpen en gemaakt door Bote Jorna. Hij maakte ook de ideeënbus.
De officiële opening van de nieuwe accommodatie valt samen met de viering van het 25-jarig bestaan van de club, op 15 mei 1993. In 2001 levert de club een flink stuk concoursterrein in en in 2002 vindt daarom het Heamielconcours voor het eerst plaats op Laad & Zaad. In 2003 en 2004 ontstaan er plannen om in plaats van een simpele buitenbak met kantine te kiezen voor een overdekte rijhal op Laad & Zaad. Aanvankelijk in combinatie met een particulier, later zelfstandig. In maart 2008 wordt de bouwvergunning verleend. Het wordt een langdurig proces om alle vergunningen rond te krijgen, maar dat geldt nog meer voor de financiële kant. Een hal bouwen is een ding, de exploitatie op lange termijn gezond houden vergt een gedegen voorbereiding.
Bak mèt of zonder dak
Op de jaarvergadering in maart 2009 legt het bestuur de vraag voor aan de leden: een bak mèt of zonder dak. Daarbij de aantekening dat een ‘ja’ meteen ook een ‘ja’ is tegen hulp bij de bouw en later bij activiteiten en wedstrijden. De leden zijn er in grote meerderheid voor en daarmee is een belangrijke stap gezet. Het bestuur gaat onder aanvoering van Sjoerd Andela met nog meer enthousiasme voort op de ingeslagen weg. Op 25 augustus 2010 is het dan eindelijk zo ver. De beide ereleden Klaas Velzen en Sijmen Wijbenga hebben de eer om de eerste paal te slaan. De bouw wordt daarna geplaagd door een extreem natte herfst, maar als het casvo eenmaal staat gaat een bouwcommissie op professionele wijze en voortvarend aan de slag.
Op 12 mei 2012 is de klus geklaard en kan de Hanzeruiters de nieuwe accommodatie officieel openen. De openingshandeling wordt verricht door de voormalige burgemeester en de wethouder van de vroegere gemeente Bolsward, Willemien Vroegindeweij en Jelle Brouwer. Met het onthullen van de naam op de geven van de eigen rijhal is voor de Hanzeruiters een nieuw tijdperk begonnen.